Eitt sinn áttu Íslendingar þorskstofn sem gat gefið af sér yfir 400 þúsund tonn á ári eða meira en 200 þús tonn af útflutningsafurðum sem seldar eru erlendis á yfir 25 evrur á kg.  Heildarafrakstur auðlindarinnar var því yfir 5 milljarðar evra á ári. Miðað við núvirðisreikninga með 4% raunvöxtum var verðmæti auðlindarinnar því 125 milljarðar evra sem jafngildir nú um ef miðað er við 4% raunvexti meira en 20 þúsund milljörðum króna. Frá verði neytandans þarf þó að draga kostnaðinn við veiðarnar, vinnsluna, flutning og sölu en hann er fremur óverulegur í þessum samanburði. Það er líka augljóst að afrakstur þessarar auðlindar rann ekki allur til útgerðarinnar eða einu sinni til Íslendingar enda er það alls ekkert eðlilegt að fiskveiðiauðlindin eigi bara að vera tekjuuppspretta fyrir fáeina sérvalda útgerðargreifa. Nú er þorskstofninn ekki svipur há sjón og miklu minna virði en áður og sama gildir um flesta aðra fiskistofna.

Óvitaskapurinn í sjávarútvegsráðuneytinu felst í því að þeir sjá ekki að verðmætaminnkun þorskstofnsins og skuldasöfnun útgerðarinnar þýðir að sjávarútvegurinn í heild sinni leggur ekkert til þjóðfélasgsins alla síst í hnattrænum skilningi. Launin hjá LÍÚ eru eins og ofurlaun bankamanna og útrásarvíkinga eru greidd af skattgreiðendum og alveg sérstaklega framtíðar skattgreiðendum sem hafa verið  rændir auðlindum sínum.

	Óvitaskapur í sjávarútvegsráðuneytinu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það eru liðnir tveir áratugir síðan Hafró var bent á að sterk fylgni væri milli hrygningarinnar eða nýja árgangsins eða nýliðunar og fjölda golþorska í stofninum. Því væri lykilatriði til að fá góða nýliðun að byggja upp golþorskastofninn og það er einungis hægt með því að minnka sóknina í stofninn. Það hefur enn ekki verið gert, golþorskastofninn er eins lítill og hann var fyrir 20 árum þegar fyrst var sýnt fram á mikilvægi hans. Þótt sjómenn telji þorskstofninn stærri en nokkru sinni fyrr er staðreyndin sú að stærð golþorskastofnsins er aðeins nokkur prósent af því sem hann ætti að vera við kjörveiðar. Og það kostar enga fórn að stunda kjörveiðar, kjörsókn er sú sókn sem gefur útgerðinni mestan arð, jafnvel þó svo að nýliðunin mundi ekkert minnka við meiri sókn og  minni golþorskastofn.

Ég veit reyndar ekki nákvæmlega hversu stór golþorskastofninn er í dag. Þó að Hafró eyði milljörðum af almannafé til að gera stofnmælingar tvisvar á ári er ómögulegt að fá einfaldar upplýsingar eins og hvað veiddust margi golþorskar (1 metra langir eða 10 kg þungir) í síðustu stofnmælingu eða bara einhverri stofnmælingu. Hafrannsóknarstofnunin vill ekkert vinna úr sínum mælingum og aðrir geta ekki fengið að gera það. Nú er ekki einu sinni lengur hægt að fá upplýsingar um meðalþyngd þorskanna í hverjum aldurshópi. Ætli það sé ekki gert til aðkoma í veg fyrir að einhverjir fari að reikna út brottkastið með því að bera saman meðalþyngdin í aflanum og í stofnmælingunni.

Nú en verra gæti það verið. Verðmæti árlegs þorsk og ýsuafla við Færeyjar er nú lítið meira en einn tíundi hluti af því sem hann var þegar Íslenskur fiskifræðingur tók að ráðleggja Færeyingum að hundsa öll tilmæli Alþjóða Hafrannsóknarráðsins (ICES) um að minnka sóknina heldur veiða bara eins mikið og þeir gætu. Vissulega er Færeyska sóknardagakerfið betra en Íslenska gjafakvótkerfið en það skiptir samt ekki máli hvernig fiskveiðunum er stjórnað ef þeim er hvort eð er ekkert stjórnað.

	Slakur árgangur þorsks og ýsu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þetta kallast hótun, ekki aðvörun eða viðvörun.

	Clinton aðvarar írönsk stjórnvöld
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Svo heppilega vill nú til að megnið af kvótanum er þegar kominn úr höndum útgerðarmanna yfir í "eigu" bankanna. Ef þessir útgerðarmenn geta keypt hann til  baka verður að leyfa þeim það í bili en mér finnst þeir eigi ekki að fá að veiða út á veðsettan  kvóta án þess að borga veðhafanum fullt leiguverð fyrir. Að ég tali nú ekki um ef að lánin eru í vanskilum. Það var stærsti glæpur Íslandssögunnar að gefa völdum útgerðarmönnum kvótann en það var samt alltaf sú vanhugsaða réttlæting að útgerðarmenn mundu fara betur með það sem þeir ættu en sem skattgreiðendurnir ættu. Því væri margfalt stærri glæpur að gefa nú útgerðinni aftur kvótann og það er engin réttlæting að síðan eigi að taka hann aftur á næstu 20 árum.  Hættum þessu hringli, þjóðin þ.e. skattgreiðendurnir eiga kvótann og þeir eiga rétt á að fá fullt leiguverð fyrir hann. Punktur. Hlustum ekki á þennan grátkór að útgerðin fari á hausinn ef kvótinn er tekinn af henni. Hún "á" ekkert þennan kvóta nú heldur einhverjir menn úti í bæ eða úti á Tortola. Tökum hann af þeim!

	Nauðsynlegt að breyta fiskveiðikerfinu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt